'Ik speel liever met mijn Nintendo!'
- In gesprek met... een jongere met autisme! -
Interviewer: Janneke Ruissen
Geïnterviewde: Nico, 15 jaar, Autist (Fictieve naam)
Voor het interview leg ik aan Nico uit wat er gaat gebeuren, waarom en waarover ik een aantal vragen ga stellen. Namelijk autisme. Hij gaat akkoord en wacht gespannen op de eerste vraag.
Kun je kort vertellen hoe het is om autistisch te zijn?
Ik weet niet zo goed hoe ik dat moet omschrijven, ik word snel boos als dingen anders gaan en ik vind het moeilijk om nieuwe vrienden te maken. Ik vind het niet leuk om met andere kinderen te spelen, ik speel liever met mijn Nintendo DS of op de PC. ( Ik merk dat Nico deze vraag moeilijk vindt om te beantwoorden en besluit door te gaan op een ander, minder persoonlijk, onderwerp)
Kun je mij vertellen wat je zoal in een week doet?
Ik ga naar een school speciaal voor kinderen met autisme, maar ze zijn daar niet gek of zo. Eigenlijk net zoals ik. Want ik kan wel goed leren en op mijn vorige school was ook iemand autistisch maar die kon dat niet.
Hoe vind je het op deze school?
Deze school is veel beter, daar leer ik tenminste wat. En ik krijg ook les om te leren hoe ik met mijn autisme moet omgaan.
Wat leer je dan precies?
Nou waarom ik soms boos word terwijl niemand dat snapt, en waarom ik sommige dingen moeilijk vind, zoals vrienden maken. En ik leer me ook aan te passen, dan spelen we een rollenspel en zo. Maar dat vind ik wel heel moeilijk, ik heb liever wiskunde. Biologie vind ik ook wel leuk.
Wat zijn jouw hobby's?
Op maandagavond speel ik altijd zaalvoetbal. En op school in de pauze ook voetbal. Eigenlijk heb ik alleen voetbal als hobby. Ik ben het beste in keeper zijn. Ik vind het leuk om op de DS te spelen of gewoon op de PC, dan speel ik vaak voetbalspelletjes.
Woon je nog bij je ouders?
Ja natuurlijk, ik ben nog te jong om ergens anders te wonen. Al zou ik dat soms wel willen want ik word gek van ze.
Waar zou je dan willen wonen?
Nou, kinderen bij mij op school wonen gewoon op een groep zeg maar, dat lijkt me niet zo leuk. Maar je hebt ook groepen waar ze je leren om zelfstandig te wonen. Ik denk dat ik dat wel kan. Alleen moet je dan ook zelf koken en wassen en zo, dat kan ik nog niet. En daar is ook gewoon begeleiding, dus dan kan ik altijd dingen vragen als ik het niet snap.
Denk je dat je daarna op je zelf zou kunnen wonen?
Dat denk ik wel, maar ik zou het wel fijn vinden om dan dicht bij mijn ouders te wonen. Dan kan ik naar ze toe als er wat is.
Hoe zie jij jezelf in de toekomst? Werk, wonen, gezin?
Ik zou wel keeper willen worden van Ajax, maar als dat niet lukt dan wil ik iets met wiskunde of natuurkunde doen of zo. Ik wil gewoon een eigen huis met een auto. En ik weet niet of ik wel een vrouw en kinderen wil later. Ik ben soms wel eens verliefd, maar meiden zijn maar lastig…. Misschien als ik volwassen ben dan wel. Dat weet ik nog niet.
Conclusie:
Nico is zich goed bewust van zijn psychische handicap, autisme. Hij weet ook wat daar de consequenties van zijn. Ik vind het lastig om in te schatten of zijn toekomstbeeld realistisch is, ik denk het wel.
Hij geeft aan dat hij wel zelfstandig zou willen wonen, althans het eerst te leren. Hij heeft een duidelijk zicht op wat hij wel en niet kan. Tijdens het interview geeft hij ook aan dat hij in de buurt van zijn ouders wil blijven, voor als het mis gaat.
Voor de toekomst weet hij nog niet wat hij wil. Logisch, dat wist ik ook niet toen ik 15 was.
Wat Nico in de nabije toekomst nodig heeft om zo zelfstandig mogelijk te leven is een kamer trainingscentrum voor jongeren met autisme of een aanverwante stoornis. Hij heeft begeleiding nodig die hem begrijpt en hem kan leren om te gaan met bepaalde situaties die hij tijdens het zelfstandig wonen kan tegenkomen.
Door: Janneke Ruissen
|
